Gesty oporu → premiera spektaklu w ramach programu OFF Polska


„Gesty oporu” to pierwsza teatralna produkcja Domu Sztuki! Narracja skupia się na historiach znanych wydarzeń, jak protesty studenckie z 1968 roku, działalność skłotu Zaczyn od 2023 do 2024 roku czy okupacja Uniwersytetu Warszawskiego z 2025 roku, oraz mniej lub wcale nieopisanych działań — codziennej walki o prawo do odpoczynku czy zabiegania o godne warunki pracy. Gesty wyrażają się tutaj we wspomnieniach bólu spowodowanego milicyjnym granatem czy groźbami, znużeniem powtarzalnością obranej strategii, irytacją ze społecznego przywiązania do liberalnego gospodarowania czasem i pracą albo swego rodzaju wstydem, że o prawo do bezpiecznego wykonywania zawodu trzeba w ogóle zabiegać.


Dziękujemy, że doświadczeniami swojego oporu podzieliły i podzielili się z nami Julia Celejewska, Marek Kossakowski, Przemysław Mitka, Grażyna Obidzińska, Stanisław Sieniawski, Igor Szarafin, „Wera” i Gabriela Wilczyńska.

„miałam taki sen
że budzimy się
my
wszyscy ludzie, którzy mają w sobie
choć okruch miłości i empatii
do kogoś innego niż oni sami
budzimy się
i spotykamy
w różnych miastach
na różnych placach i skwerach
widzimy się
jest nas ogrom
niekończące się morze ludzi”

Tematyka „Gestów oporu”

wzięła się z czynu Ryszarda Siwca, który 8 września 1968 roku na ówczesnym Stadionie Dziesięciolecia, czyli niecałe pięć kilometrów od Domu Sztuki, w geście antywojennego sprzeciwu popełnił samobójstwo. Wołał do kilku tysięcy osób: „usłyszcie mój krzyk”. To nieoczywista, a jednocześnie niezwykle wyrazista część historii dzielnicy, w której działamy. Inspirując się lokalnością i poszerzając rozumienie tego, co się w takiej lokalności mieści, odnajdując echa przeszłości w teraźniejszości — samospalenie było punktem wyjścia do namysłu nad współczesnymi formami oporu i niezgody — skrajnym biegunem, od którego rozpoczęliśmy proces.

W spektaklu nie skupiamy się jednak na wielkich narracjach i głośnych aktach. Zamiast tego proponujemy wgląd w kameralne i prywatne gesty, często tak skromne, że ledwo zauważalne dla nieuważnego oka. Pokazujemy i opowiadamy o trudnościach, z jakimi wiąże się zaangażowanie — polityczne i aktywistyczne, ale też to skromniejsze, w którym chodzi raczej o codzienną pracę niż strzeliste akty, o wytrwałość, a nie pojedyncze działanie.

Doświadczenia sprzeciwu usłyszane w przeprowadzonych wywiadach, zostały przetworzone w procesie twórczym na słowa, ruch, fotografie i dźwięki tworząc z jednej strony dokumentalny, a z drugiej metaforyczny charakter spektaklu. Symboliczny głos oddany jest również zwierzętom innym niż ludzie — fotografia Coronado Feeders, Dalhart, Texas Mishki Hennera opowiada o krwi spływającej z amerykańskiej hodowli przemysłowej. Gdyby tylko zwierzęta mogły się uwolnić, rozszarpałyby to całe nasze gadanie na strzępy.

Zespół

  • Reżyseria: Dorian W. Widawski
  • Tekst i dramaturgia: Agata Koszulińska
    Opracowanie aktorskie: Anna Bolewska
    Fotografia: Adam Durjasz
    Sound design: Justyna Stasiowska
    Reżyseria światła: Sebastian Klim
    Makieta: Paweł Markiewicz, Julia Ślusarczyk
    Produkcja: Helena Łomnicka
    Komunikacja: Pamela Adamik
    Grafika: Joanna Bębenek
    Koordynacja: Marta Palińska

fot. Weronika Kuźma

Bilety

Spektakl jest bardzo kameralny. W każdym z premierowych pokazów weźmie udział dokładnie dwadzieścia osób zaproszonych do podążania za jedną aktorką — dlatego tak ważna jest obecność każdej osoby na widowni.

MIEJSCE: Dom Sztuki, ul. Jana Sztuki 17 

♿️ Wydarzenie odbędzie się na piętrze, więc dostęp może być utrudniony dla osób z ograniczoną mobilnością. W budynku znajduje się toaleta dostosowana dla osób z niepełnosprawnością. Do budynku i wszystkich jego pomieszczeń można wejść z psem asystującym i psem przewodnikiem.