W ramach 4. edycji FRINGE Warszawa 2025 w Domu Sztuki gościmy wystawę Wyjątkowo zimna wiosna. Zapraszamy na oprowadzanie Antoniny Dukowicz oraz wspólną herbatę, którą zamkniemy tę wystawę.
🌫 Wystawa stanowi wielowarstwową analizę relacji matki i córki oraz procesu kształtowania kobiecej tożsamości w przestrzeni domu rodzinnego. Tytuł, nawiązujący do piosenki Maanam Wyjątkowo zimny maj, nie jest jedynie sentymentalnym cytatem, ale strategią narracyjną: metaforą, która sugeruje, że to, co powinno przynosić ciepło może okazać się zaskakująco chłodne. Artystka przywołuje własne doświadczenie dorastania w kobiecym domu, tworząc rodzaj wizualnej autoanalizy, w której pamięć i afekt splatają się z refleksją o roli kobiecości, bliskości i dystansu w budowaniu podmiotowości. Wystawa Dukowicz wpisuje się w paradygmat „zwrócenia się ku codzienności” – rewaloryzację prywatnego jako sfery politycznej i epistemicznej. Zamiast spektakularnych gestów, Dukowicz wybiera medium, które działa powoli: wielokrotną ekspozycję fotograficzną oraz instalację przypominającą dom, wprowadzającą widza od razu w przestrzeń intymności – pisze kuratorka Julia Niedziejko.
Prace Dukowicz są także próbą przepracowania ambiwalencji – napięcia między pragnieniem bliskości a potrzebą autonomii. Stąd decyzja, aby pokazać, zarówno zdjęcia mamy, jak i autoportrety – jako dwa ujęcia tej samej historii, dwa punkty widzenia, które nie zawsze się pokrywają. Gest czesania włosów, obecny na kilku fotografiach, staje się tu figurą więzi, ale i procesu dojrzewania. Z początku mama czesze dziecko, później artystka podejmuje tę czynność sama, niezdarnie, jakby ucząc się własnej tożsamości na nowo. Obecność fioletowej sukienki uszytej przez matkę, kubka na stole, szczotki przy łóżku – to ślady życia, które przypominają o koncepcji „materii afektywnej” (Sara Ahmed), gdzie przedmioty niosą w sobie emocje i pamięć.
Rozważając moją relację z mamą, wracam do momentów, w których bliskość była jednocześnie obecna i nieobecna. To gesty, ich powtarzalność, codzienność, i przedmioty – włosy, ubrania, meble – stały się dla mnie jej najważniejszym śladem. «Wyjątkowo zimna wiosna» to zapis procesu oswajania wspólnych cech. Za pośrednictwem fotografii i prostej, intymnej instalacji, odzwierciadlającej mój dom rodzinny, mierzę się z pytaniem o znaczenie bliskości. Bliskości przekazywanej nie wprost, a obecnej w codziennych gestach i doświadczeniach – opowiada Antonina Dukowicz.
Zespół
✦ Antonina Dukowicz — artystka wizualna, kuratorka, historyczka sztuki. Pracuje w Muzeum Azji i Pacyfiku. W 2024 roku w Domu Sztuki prowadziła działania komunikacyjnie.
✦ Julia Niedziejko — kuratorka wystawy, poetka, recenzentka. Jej teksty można znaleźć w „Didaskaliach”, „EleWatorze”, „Fragile”, „Czasie Kultury”, „Nietakcie”. Napisała też tomik poetycki „Niebieska godzina”.
Na wystawę zapraszamy w dniach od 25 do 28 września między 12:00 a 18:00.
Wystawa „Wyjątkowo zimna wiosna” jest częścią FRINGE Warszawa 2025, które ukazuje szerokie spektrum sztuki wizualnej tworzonej przez niezależne inicjatywy artystyczne i kulturalne. Odpowiadając na rosnące zapotrzebowanie na platformę dla niezależnej sztuki współczesnej w Polsce, FRINGE ma za cel ukazanie skali offowej sceny artystycznej, wykraczającej poza komercyjne i instytucjonalne ramy.
Program 4. edycji FRINGE Warszawa dostępny jest tutaj.
Dom Sztuki
♿ Wydarzenie odbędzie się na piętrze, więc dostęp może być utrudniony dla osób z ograniczoną mobilnością.
🔗 Kliknij i dołącz do wydarzenia. Będziemy szczęśliwi, jeżeli podzielisz się nim ze znajomymi.
Będą zdjęcia
📷 Biorąc udział w wydarzeniu, wyrażasz na zgodę na utrwalanie wizerunku.
Dofinansowano ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury — państwowego funduszu celowego. Projekt współfinansuje m.st. Warszawa i Staromiejski Dom Kultury.